Dag 23 – Gatenkaas

Zo, we zijn opgestaan voordat de zon op is gekomen. De bijkomstigheid hiervan is dat ik lek gestoken wordt door de muggen tijdens het ontbijt. Om aan die stomme muggen te ontkomen, ga ik maar in de auto zitten wachten totdat de rest ontbeten heeft. Ook hier moet ik eerst alle muggen doodslaan, maar daarna is het prima te vertoeven.

Totdat Jeroen en Zef komen. Die zetten alle deuren wagenwijd open en lopen nog drie keer op en neer, terwijl ze de deuren open laten staan. Toen we gingen rijden waren ze ook nog eens verbaast dat er muggen in de auto waren gekomen! Stelletje ….

We zijn naar het volgende stadje, Touba, gereden om naar de grootste moskee te kijken van Senegal. Hier kwamen we een man tegen die tegen alles en iedereen aan het schreeuwen was. Zo ook tegen ons. Wij waren blanken. En wat moesten wij in Afrika? Je hoort hier niet te zijn. En blanken mogen niet islamitisch zijn! Dus scheer je weg.

Iets verderop hebben we in een wegrestaurantje gegeten. Er stond een grote kast in met allemaal blikjes frisdrank en een grote vriezer (die als koelkast werd gebruikt). Er paste wel 1 tafel in met bijpassend houten bankje. Gelukkig hadden we uitzicht op de schattigste kuikentjes.

Vandaag hadden we nog twee grote tegenvallers. De eerste was de weg. Dit is echt een grote gatenkaas. En dan is het weer perfect. En dan is het weer een gatenkaas. We rijden ook meer op de linkerhelft dan de rechter. En we rijden als een slingertrein van links naar rechts, om maar alle gaten zo veel mogelijk te vermeiden. Zoals Jeroen dat mooi kan verwoorden: ‘ Het is wegdek zoeken tussen de gaten.’

De tweede tegenvaller was het reservaat. We zijn expres omgereden, zodat we dit konden zien. Met de hoop natuurlijk op wat wilde big-five beestjes. Nou, er was niks. Geen beest, geen dorpje, geen mens. Alleen maar dor met boompjes.

De grote verrassing van vandaag was dat we al om 2 uur bij onze bestemming waren aangekomen. Zo weinig slaapmogelijkheden Mbake en Touba hadden, zo veel heeft Matam er. Dus wij naar een superdeluxe hotel met zwembad. Het was inmiddels zo’n 45 graden, dus echt zo snel als we konden zijn we het zwembad in gesprongen om te verkoelen. Zalig!! Na tien minuten hebben we gekookt en waren de basisbehoeften ook weer vervuld. We hebben ons de rest van de middag en avond vermaakt met een tennisbal (lummeltje en de jongens tegen de meisjes) en groepsbommetjes. En samen met Amadou sprongen we salto’s in het zwembad.

Tegen een uur of acht in de avond zijn Amadou en Jeroen op zoek gegaan naar avondeten. En ze kwamen terug met echte hamburgers! Deze hebben we lekker verorbert in onze kamers waar zowaar de eerste werkende airconditioning hingen. Genieten!