Dag 5 – Marokko

Ja, het is al zover! Ik ben de tel kwijt van het aantal dagen dat we al weg zijn. Een ding is zeker, Marokko is prachtig! De ene keer zit je in de bergen (lage Atlas gebergte hebben we vandaag) , de andere keer zit je in woestijnachtige velden. Ook heb je velden vol met sinaasappelbomen, maar overal zie je grote cactussen.

Na wat flinke heuvels te hebben gehad, vertelde Jeroen me dat we al door de Atlas aan het rijden waren. Dat heb je helemaal niet door. Ik ben alleen de alpen gewend en daar heb je een gebergte. Als je erdoor heen wilt moet je berg op en af. In Marokko heb ik heel erg het gevoel dat je over één berg rijdt en na een paar kilometer de volgende. Erg grappig om dit verschil te zien. Ik kan hier niet veel over schrijven, bekijk de foto’s maar.

Onderweg zijn we van alles tegengekomen. Wilde honden en katten, maar ook wilde en loslopende ezels. Wat erg leuk was, waren de aapjes in de Atlas. Wat hier ook leuk was is dat we stenen met mineralen konden kopen met T-shirts. Wij hebben een super mooie steen gekocht voor twee petjes en twee euro.

In de avond begon het avontuur pas. We konden na drie of vier hotels pas slaapplek vinden. En toen was de prijs ook nog een 6 euro per persoon. Dus wij al super gelukkig met deze prijs. (In de avond wat minder, want de douches waren lauw/koud.) Rond een uur of acht waren we klaar met onderhandelen over de prijs; alle toeristenformulieren in te vullen; onderhandelen hoeveel we onze bewaker voor de auto’s moeten betalen; en de kamers te verdelen onder ons tienen.

Wij waren al een Marokkaan tegengekomen die zich aan ons had opgedrongen. Die wist wel een lekker tentje om te eten. Het duurde echt een uur voordat we een keer eten kregen. Wel hadden we brood gekregen. Het eten was wel echt lekker.

Na het eten moesten we onze Marokkaan mee naar zijn winkel, hij was een berber. De vrouwen uit zijn dorp maakte kleden en onze Marokkaan verkocht ze in de winter. In de zomer hielp hij zijn ouders op de het land. Dus wij de winkel in met zijn tienen. Er was een grote ruimte omringt door banken. We kregen allemaal een glas thee. In het midden stond meneer zijn neef. Die begon te vertellen en allemaal kleden op de grond te spreiden. Prijzen wilde hij het niet over hebben. Na veel zeuren hield hij op over de kleedjes. Wij wilde namelijk poncho’s en Sahara hoofddoeken. Dus het werd natuurlijk een grote en kleurrijke verkleedpartij. Hierna hoorde we de prijs en na lang onderhandelen over de prijs zijn we snel weggegaan. We werden er zo hard afgezet.